hüzılü

sif. Qəmli, kədərli; qüssəyə, qəmə, kədərə batmış. Dizini qucaqladığı halda oturmuş hüznlü ana . . ayağa qalxdı. Ə. Ə.. // Qəm, kədər, hüzn doğuran, kədər ifadə edən, kədərləndirici, məhzun. Hüznlü nəğmə. – Meşənin hüznlü iniltiləri; Küləyin naləli vıyıltıları; Ölü ağlaşmasın salır yada; San sızıldar tamam əşya da. A. S..